هنگامی که برایان لانگفورد برنامه ریزمالی و مشاور بازنشسته به اهمیت بیمه فکر میکرد انگیزه ای در او ایجاد شد که یک سیستمی برای مشتریانش ایجاد کند تا آنها بتوانند بطور کامل از خود و عزیزانشان محافظت کنند . مسئولیت پذیری سنگ بنای این سیستم بود . مسئولیت پذیری به او این امکان را میداد تا از مهارت های افراد مختلف برای ارائه بهترین خدمات به مشتریانش استفاده کند . این کار از دو روش امکان پذیر بود :
مسئولیت پذیری داخلی :
بصورت هفتگی لانگفورد با چهار مشاور مالی دیگر صحبت می کند تا ببیند راهکارهای بیمه ای او تا چه اندازه برای مشتریان مفید خواهد بود. وی نتایج این جلسات را در یک فایل مجزا ذخیره می کند تا بتواند از میان آنها بهترین گزینه ها را انتخاب کند .
مسئولیت پذیری خارجی :
لانگفورد در تگزاس گفت: من قبلاً اکثر فعالیت هایم را از کارگزاران بیمه پنهان می کردم. همچنین تماس تلفنی آنها را نادیده گرفته و از چک کردن ایمیل هایشان طفره میرفتم. اما از عملکرد خود پشیمان شده و شروع به صحبت با آنها در مورد انواع راهکارهای بیمه ای و نحوه صحیح پشتیبانی مشتریان کردم .
او افزود : کارگزاران بیمه به دنبال یک شریک مسئولیت پذیر هستند. این موضوع بخشی از اصول آنهاست و من تصمیم گرفتم از این اصول استفاده کنم . از این رو لانگفورد هر سه هفته یک بار با یکی از تامین کنندگان اصلی بیمه خود ملاقات میکرد که این ملاقات ها حضوری و یا تلفنی صورت می گرفت. کارگزاران بیمه ایده های جدیدی را به منظور کمک به مشتریان و چشم اندازهای لانگفورد ارائه می کردند . حتی کارگزار بیمه در جلسات لانگفورد با مشتریان نیز شرکت می کند .
لانگفورد می گوید: کارگزارها هر چقدر نیاز داشته باشید به شما در خصوص راهکار های قابل ارائه توضیحات می دهند تا بتوانید بهترین انتخاب ممکن را داشته باشید .
بسیار عالی
باتشکر از شما استاد گرامی